Senin, 13 Januari 2014

Pulanglah, anak-Ku, pulanglah..

Bapa, aku pergi dulu ya..
Iya, anak-Ku, ingatlah aku selalu bersamaMu..
Panggillah Aku, jika engkau mengalami sesuatu..
Iya,Bapa

...
...
...
Anak-Ku? Ke manakah engkau?


Pulanglah, anak-Ku...
Belum Bapa, aku masih asik bermain disini.
Pulanglah, anak-Ku...


Pulanglah, anak-Ku..
Sedikit lagi, Bapa. Tunggulah aku di rumah.
Pulanglah, anak-Ku..


Pulanglah, anak-Ku..
....
....
Anak-Ku? Kemana engkau?


...
...
Bapa, aku terluka..
Bapa, aku malu..
Bapa, aku terlalu kotor untuk berada di rumah..

Aku selalu tidak mengindahkan perkataan-Mu..
Aku belum pantas pulang sekarang..
Bapa.......

...
...
...
Anak-Ku?
Anak-Ku, itukah kau?

Bapa...
Maafkan aku Bapa..
Aku malu...
Aku merasa tidak pantas...



Anak-Ku, Aku merindukanmu jauh melebihi apa yang engkau bayangkan..
Kerinduan-Ku adalah selalu melihatmu..
Janganlah kau berpaling pada-Ku..
Sebab, Aku akan menjagamu dan menerimamu terlepas dari apapun yang terjadi..
Aku mencintaimu lebih dari seorang ibu mencintai anaknya..


Bapa, aku . . . . .
aku.......
Terima kasih...
Bapa...

Tidak ada komentar:

Posting Komentar